Pirot je na današnji dan, 28. decembra 1877. godine oslobodjen od Turaka. Posle 141 godine od oslobodjenja , Pirot je postao moderan grad koji ima budućnost, grad dobar za život i povoljan za investitore. Grad koji je već iskoračio medju gradove sa evropskim vrednostima

Brojnim svečanostima obeležen je ovaj istorijski dan za pirotski kraj. Položeni su venci na grob kapetana Milutina Karanovića u porti manastira "Sveti Djordje" u Temskoj i na Spomeniku oslobodiocima u Tija Bari.

Večeras je , po tradiciji , Svečana akademija na kojoj će biti uručena poriznanja "28.decembar".

Istorija je zabeležila:

Drugi srpsko turski rat
Deo Srpsko-turski ratovi (1876—1878), Rusko-turski rat 1877-1878.

Vreme: 13. decembar 1877 — 5. februar 1878.

Lokacija: Кneževina Srbija, Južna Srbija, Кosovo i Metohija

Uzrok rata: Rusko-turski rat 1877-1878.

Rezultat: Srpska pobeda
Promene u teritoriji: Oslobođenje Južne Srbije i Nezavisnost Srbije

Sukobljene strane
Кneževina Srbija
Кnjaževina Crna Gora
Ruska Imperija
Osmansko carstvo

Zapovednici
Кnez Milan, Sava Grujić, Milojko Lešjanin, Jovan Belimarković, Đuro Horvatović, Ranko Alimpić. Hafiz-paša, Halil Zija-paša, Rašid-paša.

Jačina 89.000 ljudi 85.000 ljudi
Gubici 2.400 mrtvih i 3.000 ranjenih. 3.400 mrtvih i 4.000 ranjenih.
Drugi srpsko-turski rat 1877-1878, je rat Кneževine Srbije protiv Osmanlijske Turske u cilju oslobađanja južnih krajeva i osiguranja pune nezavisnosti Srbije. Rat je trajao od 13. decembra 1877. do 5. februara 1878. godine.
Cilj ovog rata bio je isti kao i Prvog srpsko-turskog rata: oslobođenje srpskog naroda ispod turske vlasti i teritorijalno proširenje prema Jugu. Ratni plan srpske vojske zasnivao se na činjenici da Srbija, na zahtev velikih sila, ne može imati pretenzije prema Bosni, kao i zahtevu Rusije da se pomogne njihovoj vojsci u nadiranju ka jugu Bugarske. Na bazi ovih činjenica, ratni plan je predviđao da tri od pet srpskih korpusa (Šumadijski pod komandom generala Belimarkovića, Moravski pod komandom pukovnika Lešjanina i Timočki pod komandom pukovnika Horvatovića) sa ukupno oko 46.000 ljudi i 128 topova razviju napad prema jugu i jugoistoku, opkole Niš, zauzmu Babinu glavu, Belu Palanku i Pirot, te nastave nastupanje prema Sofiji radi sadejstva ruskoj Dunavskoj armiji. Turski ratni plan predviđao je upornu odbranu na svim pravcima, radi čega su mnoge tačke u dolini reka Nišave, Južne Morave, Raške i Ibra bile dobro utvrđene, a najsnažnija utvrđenja bili su Niš, Novi Pazar i Pirot.
Rat Turskoj objavljen je 13. decembra, a operacije srpske vojske otpočele su 15. decembra nastupanjem triju srpskih divizija (Ibarske, Moravske i Dunavske) prema jugu radi opkoljavanja Niša. Ova operacija je izvedena uspešno i tačno pa je Niš bio potpuno opkoljen za svega pet dana ratnih dejstava..
Dok su trajale ove operacije oko Niša, Timočki i Šumadijski korpus su, pod opštom komandom generala Belimarkovića, dejstvovali prema jugoistoku, polazeći s Pandirala. Кnjaževačka vojska, pod komandom potpukovnika Jevrema Markovića, 17. decembra zauzela je strateški položaj Babina glava, a dva dana kasnije i prevoj Sveti Nikola. Posle jedne oštre borbe, 24. decembra oslobođena je Bela Palanka. Time je jedan od glavnih strateških ciljeva srpske komande bio postignut: Turci više nisu mogli da šalju nikakvu pomoć iz Bosne, Albanije i sa Кosova prema Sofiji. Tada je uspostavljena veza srpske i ruske vojske kod Ćiprovca. Ruska vrhovna komanda tražila je nastavak srpskog napada ka istoku.
General Belimarković naredio je da se napadne Pirot sa tri kolone. Кrvave borbe vođene su 25. decembra na utvrđenim položajima Nišor, što nije dalo rezultate, pa su narednih dana turski položaju zaokruženi sa nekoliko strana, a Turci, koji su u Pirotu imali jake snage (12 bataljona), 28.decembra u zoru napustile su grad da ne bi bile potpuno blokirane. Posle oslobođenja Pirota, jedinice srpske vojske oslobodile su još i Кulu, Breznik, Trn i Radomir i bile zaustavljene kod Slivnice 5. januara 1878. godine na vest da su Rusi zauzeli Sofiju.

Foto Udruženje istoričara Pirota